متأسفانه از زمان ورود سيم کارتهاي اعتباري ارزان قيمت به بازار، تعداد تلفنهاي همراه در مدارس نيز به ميزان قابل توجهي افزايش يافته است که اين امر اعتراض بسياري از مسئولان آموزشي را به دنبال داشته و دارد.
مهمترين مورد استفاده از تلفن همراه در مدارس، مربوط به زمان امتحان و تقلب کردن با استفاده از انواع قابليتهاي اين وسيله ارتباطي است.
از سوي ديگر استفاده از تلفن همراه در در محيطهاي آموزشي زمينه کاهش تمرکز و قدرت يادگيري دانشآموزان را پايين ميآورد و زمينه افت تحصيلي آنها را فراهم ميکند.
پخش تصاويري از دانشآموزان دختر و پسر ايراني در برخي از سايتهاي اينترنتي و گوشيهاي همراه مشکل ديگري است که به واسطه حضور تلفن همراه در مدارس بارها شاهد آن بودهايم.
منع ورود تلفن همراه به مدارس نيز نتوانست مشکلي را از ميان بردارد تا جائيکه سازمان آموزش و پرورش همراه داشتن گوشي تلفن همراه را در مدارس مشروط به خاموش بودن آن بلامانع اعلام کرد.
بايد توجه داشت اگرچه استفاده از تلفن همراه به عنوان يک تکنولوژي جديد و توانمند ضروري به نظر ميرسد اما بهتر است در موارد استفاده از آن نيز کمي انديشمندانهتر برخورد شود و خانوادهها نسبت به تهيه اين وسيله ارتباطي براي فرزندان خود راهکاري درست و منطقي را اتخاذ کنند تا نه تنها آنان نسبت به داشتن اين وسيله حريص نشوند بلکه سيستم آموزشي کشور نيز خدشهدار نشود./115
انتهای پیام/